آئین مستان

یا عباس مرو برادرم

برپا شده ، تو خیمه آه و ولوله

روی لبای دشمنامه هلهله

نشونده چشم ماه من رو بین خون

تو علقمه سه شعبه تیر حرمله

اومد بیرون، سکینه از حرم

نموند قرار، به قلب خواهرم

میاد داداش کنار جشم تو

ناله های مادرم

یا عباس مرو برادرم

منو رها نکن میون کربلا

زجا بلند شو غیرت خدا ببین

یه عده زل زدن به سمت خیمه ها

اگه داداش ز پیش من بری

نمی مونه روسرها معجری

ز آتیش شرار سیلی شون

پیر میشه دختری

یا عباس مرو برادرم

بی تو میشه، شکسته قلب مضطرم

تو شعله های کینه میسوزه پرم

ببین که شمر بی حیا کنار تو

نگاشو بر نمیداره ز حنجرم

با رسم این قبیله آشنام

اینا کفن نمیذارن برام

تو این زمین غروب که میرسه

ماه روی نیزه هام

کاش می گشتم فدای دست تو

تا نمی دیدم عزای دست تو

خیمه های ظهر عاشورا هنوز

تکیه دارد بر عصای دست تو

از درخت سبز باغ مصطفی

تا فتاده شاخه های دست تو

اشک می ریزد ز چشم اهل دل

در عزای غم فزای دست تو

یک چمن گل های سرخ نینوا

سبز می گردد به پای دست تو

گلشنی از لاله های زخم شد

ابتدا تا انتهای دست تو

رود شد، دریا شد، اقیانوس شد

چشمه ای از ماجرای دست تو

می شود آن سوی اقیانوس رفت

تا خدا با ناخدای دست تو

در شگفتم از تو ای دست خدا

چیست آیا خون بهای دست تو

دیده ام در کربلای دست تو

عالمی را مبتلای دست تو

کربلا اینقدر شیدایی نداشت

بی تو و بی ماجرای دست تو

می کشد این حسرتم آخر که کاش

بود دست من بجای دست تو

علقمه در علقمه تکثیر شد

موج پژواک صدای دست تو 

چشم من با گریه می بندد دخیل

بر ضریح با صفای دست تو

هر که با دست تو دارد عالمی

من که می میرم برای دست تو

تا همیشه دست تو مشکل گشاست

ای خدا مشکل گشای دست تو

اوفتاد از پا امام عاشقان

تا که خالی دید جای دست تو

خم شد و برداشت و با احترام

بوسه زد بر پاره های دست تو

ای به سودای تو اسماعیل ها

سر نهاده در منای دست تو

آب پاکی روی دست آب ریخت

ای به قربان صفای دست تو

برو میدان ولی آهسته اکبر

ببینم قامتت یک بار دیگر

بود سختم علی دل کندنم از تو

علی ای آیه نگار پیمبر

نگاهی گوشه چشمی بر پدر کن

چه فانی گشته ای در ذات دلبر

برو ای من فدای قامت تو

خدا همراهت ای سرو صنوبر

عطش می ریزد از لب های خشکت

عطش داری ولی از آب کوثر

خدا صبری دهد بر مادر تو

ندارد طاقت داغ تو مادر

تمام آرزوی من همین است

ببینم روی تو یک بار دیگر

به والله عطر زهراییت ای گل

زند طعنه علی بر مشک و عنبر

خداوندا تو شاهد باش بهرت

گذشتم از علی شبه پیمبر

تماماً مصطفی در اوست پیدا

فرستادم به میدان وجه حیدر

امیدم بوده تا در روز پیری

عصایم گردی ای محبوب داور

مرا داغ تو از پا خواهد انداخت

چه حاجت بر سنان و تیغ و خنجره

شهدا عکستون رو قلبم

شهدا آبروی عالم

مگه میشه شما نباشید

تو شب هشتم محرم

هر کسی بابای شهیده

 به ما امشب اجازه میده

که بگیم آقا چی کشیده

 در کنار ذبیح اعظم

اذان گوی حرم، علی اکبرم

بگو، تو برایم اذان علی، اشهدم را بخوان علی

واویلا واویلا واویلا واویلا

همه لشگر ماتن و خیره

 نفس آسمون میگیره

پیر مردی داره تو صحرا

 آروم آروم رو زانو میره

می بینه پیکر جوونو

 می بینه لعل لاله گونو

می کشه لخته های خونو

 همه می گن حسین می میره

لبانت خشکیده، تنت شد پاشیده

علی، همره آورده ام عبا

 ببرم پیکر تو را

واویلا واویلا واویلا واویلا

یه حدیث میخام بخونم

واسه هر دلی کبابه

گفته پیغمبر به دسته

تشنه آب دادن ثوابه

ببینید بچم هلاکه

چاره شم یه چیکه آبه

بخدا گناه نداره

آب بهش بدید ثوابه

دل من رو نسوزونید

دنیاتون آتیش میگیره

نمی بینید روی دستم

شیر خوارم داره می میره

علی لای لای پسرم

الهی آتیش بگیرن

نه فقط دل میسوزونن

کوفیا هر جوری باشه

زهرشونو میرسونن

تیری که برای صید شیر کربلا میارن

کوفیا برای حلق شیر خواره کنار میزارن

اگر تیر سه شعبه باشه

دیگه حنجر نمی مونه

اگه صید شیر خواره باشه

بخدا سر نمی مونه

داداش اصغرم بی تابی چرا خواهرت الهی بمیره

چشمامو ببین به جون بابا گریه کنی گریم میگیره

غصه میخوره مادرت رباب شرمندت شده شیر نداره

چند روزه الان که نخورده آب مادرت که تقصیر نداره

گریه میکنی گرفته صدات از توی نگات غم میریزه

خیسی چشات خشکی لبات خیمه ها رو بر هم میریزه

عمو رفته آب بیاره این دیگه نشد نداره

میرسه با مشک پر آب، اگه حرمله بزاره

لالالالایی لالایی

معلومه چقدر تشنته علی خدا کنه طاقت بیاری

لالایی برات میخونم ولی نمیخوابیو بی قراری

داری خودتو میندازی زمین از میون گهواره داداش

فهمیدی عموت از بالای زین افتاد و نشد پاشه از جاش

دیدی آخرش چطور حرمله نذاشت که عمو آب بیاره

دیگه از فلک نداریم گله حتی اگه بارون نباره

تو هر خیمه گفتگومه بعد از عمو آب حرومه

کار خودشونو کردن کارمون دیگه تمومه

عمو رفته آب بیاره این دیگه نشد نداره

میرسه با مشک پر آب، اگه حرمله بزاره

لالالالایی لالایی

رو دست بابا میری از حرم نازنین گلم ای عزیزم

با اشکای این چشمای ترم به پشت سرم آب میریزم

عجله نکن ای بردارم تا گل روتو ببوسم

منم خواهرم میخوام اصغرم زیر گلوتو ببوسم

تیری که زدن به چشم عموت برای تو چشم انتظاره

بمیرم برات نازک گلوت طاقت سه شعبه نداره

اومده سه شعبه انگار همدستی کنه با مسمار

ای محسن کربلایی داداشی خدا نگه دار

داداشی خدا نگه داره داداشی خدا نگه دار

عمو رفته آب بیاره این دیگه نشد نداره

میرسه با مشک پر آب، اگه حرمله بزاره

لالالالایی لالایی